Dag 19; wo 8/9; langs het Canal de l’Est

Vandaag ruim 100 km gefietst langs het Canal de L’Est ( het kanaal van het Oosten). De Fransen hebben dat wel goed voor elkaar. Langs veel oude kanalen zijn op de jaagpaden fietspaden aangelegd waardoor je vrijwel autovrij van noord naar zuid kan fietsen. Ze noemen dat de “Veloroute - Voie Verte” (de groene weg). En het is natuurlijk lekker vlak en daarom snel.

Zelf fietste ik naar het noorden maar ik kwam inderdaad heel wat Nederlandse fietsers tegen die zuidwaarts trokken. Je herkent ze direct aan fiets, volledige bepakt, en manier van fietsen (flink doorpakken, niet zo relaxt als de Fransen).

Het fietst heerlijk langs het water, om de zoveel kilometer een sluis, -vrijwel geen boten, over 100 km op twee handen te tellen-, vaak fiets je in de schaduw van grote platanen, wel prettig want het werd vandaag ook weer flink warm.

Het kanaal de l’Est, dat meer dan 400 km lang is, ging over de waterscheiding tussen de Saône - dat water stroomt naar de Middellandse zee-en de Moezel -idem naar de Noordzee. Op het hoogste punt is het kanaal dwars door een heuvel aangelegd. Alles zo rond 1875. Toen al die kanalen af waren, waren ze eigenlijk direct achterhaald door de aanleg van spoorwegen. Maar ze liggen er nog steeds en worden goed onderhouden alhoewel er dus nauwelijks meer schepen doorvaren.

Hoewel het goed fietsen was, had ik het na zo’n 100 km wel gezien. Alles begon zo’n beetje pijn te doen. Ik was blij dat ik Nancy naderde want dat was het einddoel vandaag. Bij Nancy raakte ik een paar keer de kluts kwijt door onduidelijke routeborden. En in het Frans de weg vragen is ook al niet eenvoudig. Een Frans echtpaar dat ook bestemming Nancy had, hielp me uit de brand. Ik moest maar rustig achter ze aan fietsen dan kwam het goed.

Het Franse paar nodigde me uit om op de Place Stanislas, het centrale plein in Nancy, samen een biertje te drinken. Dat kwam goed uit want ik was van plan een kamer te boeken in Grand Hotel de la Reine dat aan de Place Stanislas staat. Het is het mooiste hotel van Nancy, staat op de mooiste plek en de naam lijkt ook nog op die van Reina. Wat wil je nog meer. Bovendien had ik hier ook al geslapen op mijn frontlijnfietstocht. Dus kamer geboekt, biertje gedronken met mijn nieuwe Franse vrienden, die ik tot mijn verbazing later ook zag in het hotel. Ik had zeker goede reclame gemaakt.


De Place Stanislas is een van de mooiste pleinen die ik ken, zeker op een stralende nazomermiddag. Op het terras aan het plein heb ik gegeten, ik had flink trek want eten kan pas na 19.00 uur. En nog blijven zitten tot het vrijwel donker was en de verlichting aanging.

Morgen opnieuw richting noorden, misschien naar Metz of nog iets verder. Ik zie wel. De accu van mij Stella is al weer opgeladen.

Nancy, dagafstand 113 km, totaalafstand 1631 km.