Dag 13; do 2/9; weerzien Verdun

Het was vandaag nog best een eind fietsen van Sedan naar Verdun. Totaal 105 km. Gelukkig stralend weer. Geen wolkje gezien. Wel een behoorlijk stevige zuidoosten wind vrijwel tegen. Bovendien was de route veel heuvelachtiger dan voorgaande dagen. Mijn Stella deed flink haar best. Toen ik aankwam zat er nog een bereik van 1 km in de accu.

Een fietspad langs de Maas is er niet meer. Het grootste deel van de route liep over doorgaande wegen die verder van de Maas liggen. De Maas is hier veelal zo ondiep dat er niet meer kan worden gevaren. Parallel aan de Maas is er daarom een kanaal(tje) gegraven: het Canal de l’Est. Scheepvaartverkeer is er nauwelijks meer. Af en toe een plezierjacht.

Door veel boerendorpjes gekomen vandaag. Je ziet regelmatig enorme trakteren rondrijden met er achter de meest wonderlijke machines. Het graan is allemaal van het land. De mais staat er nog op en ook veel percelen met zonnebloemen. Ook veel hooi dat in balen werd geperst.

Koffiegedronken in het dorp Mouzon. In het café werd direct naar mijn “pass sanitaire” gevraagd. Ik verstond het eerst niet goed en dacht dat gevraagd werd of ik naar het toilet wilde. Mijn gele vaccinatieboekje vindt iedereen bijzonder. In het café zat een groepje mannen druk te praten. Een ervan had op zijn kale hoofd een soort spinnenweb getatoeëerd. Ik heb er (onopvallend)verbaasd naar zitten kijken. Toch een leefwereld waar ik me moeilijk in kan verplaatsen.

Bij de bakker in Mouzon wat voor de lunch gekocht want in de dorpen zelf is niets te krijgen. Bij toeval vond ik een prachtige lunchplek aan de Maas.

Rond 16.00 uur was ik moe en bezweet in Verdun. Eerst maar eens een biertje gedronken op de Maaspromenade en daarna een hotel gezocht. Ik slaap nu 2 nachten in hotel Saint Paul, het meest simpele hotel denk ik dat er in heel Verdun te vinden, maar het lag vrijwel om de hoek, wel een beetje verlopen maar schoon en niet duur.

Het is nu de 3e keer dat ik op de fiets ben in Verdun. Heel lang geleden met mijn broer Jan. Toen hebben we alle slagvelden afgefietst en veel bekeken. In 2012 fietste ik de fietsroute “langs de frontlijn van WO1” en die loopt hier uiteraard ook langs.

Morgen dus een rustdag en zal ik opnieuw zien welke ongelooflijke ellende zich hier ruim 100 jaar geleden heeft afgespeeld en probeer ik voor de zoveelste keer te begrijpen waarom dat toen zover heeft kunnen komen. Volgens Reina zou ik in een voorgaand leven wel eens frontlijnsoldaat geweest kunnen zijn. Vandaar mijn fascinatie voor WO1 (en WO2). Ik kan me daar niets van herinneren.

Verdun: dagafstand 105 km; totaalafstand: 1126 km