Dag 7; vr 27/8; door de Maasvallei

Vandaag was een echte fietsdag. In totaal 110 km gefietst van Kessel naar hartje Maastricht. Het weer zat mee en tegen. Mee, want grotendeels de wind achter, tegen, een paar forse buien. Heel wisselvallig weer, wel mooie wolkenpartijen.

Vanmorgen al vroeg op de fiets na een uitgebreid ontbijt (incl. lunchpakket) van mijn B&B gastvrouw in Kessel. Beter dan in menig hotel.

De route liep voor een groot deel door de Maasvallei. Zo wordt de streek aangeduid waar de Grensmaas door heen stroomt. De Grensmaas is het onbevaarbare deel van de Maas die hier de grens vormt met België. Deze Grensmaas is onbevaarbaar vanwege het Juliana kanaal. Daar stroomt zoveel Maaswater doorheen dat er weinig overblijft voor de Maas zelf.

De Maasvallei is nu vooral een natuurgebied en recreatiegebied, alhoewel er ook nog wel grindwinning plaatsvinden. Er zijn in het verleden ongelooflijke hoeveelheden grind gewonnen in het Maasgebied in Limburg. Vrijwel alles voor de betonproductie. Grote (Maas)plassen zijn een blijvende herinnering.

In Maasbracht dronk ik koffie in een café. Koffie met vlaai stond er op een bord op de stoep. Helaas de vlaai was op. Iets anders was er niet. Dus Kwam mijn lunchpakket al snel van pas. In het café was het een drukte van belang. In een hoek stond een opgeblazen walrus. Werd door zijn collega’s in het zonnetje/voor gek gezet vanwege zijn verjaardag begreep ik. Grote hilariteit vooral toen hij naar het toilet moest.

Bij Ohé en Laak stak ik de Grensmaas met een fietspontje over. Toen ik het pontje opreed tikte de Belgische schipper driftig op het ruitje van zijn stuurhut en wees op zijn mondkapje. In België zijn de regels voor mondkapjes veel strenger dan in Nederland. Ondanks het feit dat ik de enige passagier was en het stevig waaide, viste ik mijn mondkapje toch maar uit mijn stuurtas en zette het op. Anders zou de overtocht zeker niet zijn doorgegaan.

Hier langs de Grensmaas was op een paar plaatsen nog wel wat schade te zien van het hoge water van een paar weken geleden. Vooral de mais op de akkers moest het ontgelden. Ook lagen er hier en daar stapels wrakhout.

Ook in Maastricht reed ik naar de VVV voor een overnachting. Maar helaas. De VVV houdt zich daar in principe niet meer mee bezig. Tegen Booking.com is niet te concurreren werd me daar een aardige mevrouw uitgelegd. Toch wilde ze wel een poging doen. Als ik niet te hoge eisen stelde zou ik misschien terecht kunnen in Botel Maastricht, een drijvend hotel aan de Maasoever bij de oude stad. Zij belde en er was nog plaats voor één nacht helaas. Voor € 35 per nacht heb ik nu een simpele hut, zonder tv maar met wc en douche. Ik ben er blij mee.

Morgen een rustdag. Nog even erover nadenken wat ik ga doen naast een kamer zoeken. Een wasje heb ik al gedaan en is nu aan het drogen.

Maastricht, dagafstand 110 km; totaalafstand 636 km.