Dag 9; zo 29/8; naar de bron van de Voer

Vannacht rond één uur wakker geworden door een enorme herrie uit de kamer beneden mij. Hard praten en lachen en het leek wel alsof het meubilair aan diggelen werd geslagen alhoewel dat behoorlijk hufterproof is. De herrie ging nog behoorlijk lang door. Vanmorgen mijn beklag gedaan bij de “moeder” van de jeugdherberg. Zij vond het heel vervelend, het waren Nederlandse fans van Max Verstappen, jonge jongens, die gisteren naar de Formule1 in Francorchamps waren geweest en in de jeugdherberg nog even de bloemetjes buiten hadden gezet. Vanochtend waren ze al vroeg vertrokken, opnieuw naar de Formule 1. Ze zouden niet meer terug komen. Ik hoop dat ze de hele dag in de regen hebben gezeten om uiteindelijk (vrijwel) niets te zien van dit onzinnige spektakel dat als een circus de wereld rondtrekt.

Omdat ik mijn rustdag had gemist en het nogal regenachtig was vroeg ik “moeder” of ik nog een 2e nacht kon blijven slapen. Ze aarzelde want dat was in principe niet toegestaan in deze jeugdherberg. Iedereen uiterlijk 10.00 uur er uit en niet voor 17.00 de volgende gasten erin. Maar ze streek met de hand over haar hart, ze voelde zich denk ik een beetje schuldig en ik mocht nog een nachtje blijven.

De jeugdherbergmoeder zocht zelfs voor me uit waar de dichtstbijzijnde supermarkt was voor een doosje Nivea crème. Het gebruik hiervan zal het fietsen veraangenamen hoop ik.

Tot mijn verbazing ligt de Voerstreek in Vlaanderen. De voertaal is dus Vlaams, alhoewel je hier ook veel Frans om je heen hoort. De Voerstreek noemt zichzelf de “Verborgen Groene parel” van België. Als de zon schijnt is het denk ik best een aardig gebied met veel natuurschoon en oude dorpjes. Maar vandaag begon er in de middag een miezerig regentje en die hield niet meer op. De overvloedige regen in juli heeft hier wel voor wat overlast gezorgd maar er is toch veel minder schade dan in naburige dalen.

Mijn jeugdherberg bleek op nog geen 2 km afstand te staan van de Commanderie. Zo werden hier de kastelen genoemd van de Duitse Ridderorde die het in de vroege Middeleeuwen voor het zeggen had in een groot deel van Europa. Ridders die een wit schild voerden met daarop een rood kruis. Zij organiseerden o.a. de Kruistochten naar het Heilige Land.

Het bijzondere is dat in het park van het kasteel de bron te vinden is van de Voer, het riviertje waarnaar de Voerstreek is genoemd. Bovendien stroomt het water uit die bron daar door forellenvijvers en kon je er ook forel eten.

Zulke buitenkansen liet ik me niet ontgaan. Het leek me verstandig om maar te gaan lopen, deed onderweg nog de dorpskerk aan (het was immers zondag en maakte een praatje met de pastoor), bewonderde het kasteel (dat te koop staat, naar zeggen voor € 3,8 miljoen maar dan heb je ook wat), stond verbaasd over de bron waar wel 10.000 liter per minuut uitstroomt (daar steekt de bron van de Maas maar schraal mee af met misschien maar een paar liter per minuut), wist niet dat er zoveel verschillende soorten forellen waren in al die vijvers en at als lunch “truite arc-en-ciel” oftewel regenboogforel. Had wel wat weg van zalm en smaakte uitstekend.

De was heb ik ook gedaan. Helaas beschikte de jeugdherberg niet over een wasmachine en droger (overigens ook geen t.v., het is hier spartaans), maar wel over wastafels om te weken en te wassen en brandt de verwarming zodat de was snel droog is.

Tijdens mijn diner (een Belgische pannenkoek) nog een paar stappen in Nederland gezet, 2 km hier vandaan. Het restaurant ligt pal aan de grens. Wel mondkapje op van de deur naar de zitplaats -het is hier België kreeg ik te horen. Lag nog op mijn kamer maar kom ik aanschaffen voor € 0,80, direct af te rekenen.

Morgen zet ik mijn reis naar de bron voort. Opnieuw via Luik. Ik mik op de stad Huy. Ik hoop dat het weer beter is.

Sint-Martens-Voeren, dagafstand: te voet: 5 km; per fiets 16 km; totaal 731